سخنان آیت الله حسینی بوشهری پیرامون احیای طب اسلامی
يكشنبه, ۱۹ بهمن ۱۳۹۳، ۰۷:۰۶ ق.ظ
کار طب که علما در گذشته خیلی کار می کردند روی آن، من حقیقتا علاقمندم به اینکه این کار، به شکل علمی پی گرفته شود، حالا آنچه من برداشت می کنم، طب هم مثل سایر علوم که نظریات جدید ممکن است ناسخ نظریات قبلی باشد، هست، این فرق نمی کند طب روز باشد یا طب قدیم ما باشد بعنوان طب سنتی. البته روایات اهل بیت علیهم السلام، طب الرضا علیه السلام، طب الصادق علیه السلام یا کتاب هایی که از آثار اهل بیت است من معتقدم راجع به آنها باید کار جدی انجام شود، این که حالا ما بگوییم نظریه تغییر کرده، نه! آنها بخاطر ارتباطشان با عالم غیب طبعا حرفهایشان از یک وزانتی برخورداراست که گاهی اگر ما متوجه نمی شویم، از سوء فهم ماست نه اینکه آنها چیزی گفته اند که امروز با پدیده های علمی ناسازگار باشد.
سخن امام صادق علیه السلام هزار و اندی سال قبل همان است و مسایل طبی مسایل تقیه ای هم نبوده است تا حمل بر تقیه بکنیم، بگوییم روایات اهل بیت بخشی تقیه ای است یا برخی نه! معمولا تقیه نبوده است. لذا روی آنها بنظر من باید کار جدی کرد، نیاز است آزمایشگاه هایی گذاشته شود و کار انجام شود.
ولی در رابطه با طب سنتی مثل طب بو علی و امثال ذالک اینها ممکن است نظریات تغییر کند، در هیئت، در نجوم نظریات مختلفی داریم، بین نظریه بطلمیوس و نظرات دیگران تفاوت کاملا محسوس است یعنی نمی شود روی یک نظریه توقف کنیم، یکی می گوید زمین می گردد، دیگری می گوید نمی گردد. بنابراین اصل این است که پایه و اساس را بر طب اسلامی قرار دهیم و مبنا باشد، طب اسلامی هم منابعش، منابع دینی ماست، منابع اعتقادی ماست آنچه که صادر شده است از اهل بیت علیهم السلام از پیامبر صل الله علیه و آله و سلم و اگر از قرآن است، من یک جریانی دیدم در زمان هارون می گویند یک طبیبی داشت، مسیحی بود، طبابت می کرد در دوران هارون، به یکی از مسلمانها خرده گرفت، به علماء مسلمان خرده گرفت، شما که چیزی از طب ندارید! گفت: نخیر ما یک آیه داریم همه طب در این یک آیه است "کلوا واشربوا ولا تسرفوا" او هم قانع شد، گفت کسی که حقیقتا جلو پر خوری را بگیرد، حد اعتدالی در خود داشته باشد مریض نمی شود یا بخاطر گرسنه ماندن مریض می شوند یا بخاطر پر خوری.
علی کلّ حال من می گویم اگر بشود یک مبنای علمی برای کار گذاشت بجای کارهای متفرقه، کار علمی و عالمانه ای انجام بگیرد و این کتبی که شما هم فرمودید واقعا بصورت علمی، دقیق، فنی کار کرد. متاسفانه بخاطر این که در حوزه های ما محل درس و بحث نبوده، دیگر کم کم فراموش هم شده، نه گویندۀ این متون الان وجود دارد نه شنوندۀ این ها وجود دارد، یکی از مشکلاتیست که ما واقعا داریم، نسخ شده یعنی رابطه قطع شده بین این کتاب ها و ما.
حالا نوع حمایت و نحوه کار را شما مشخص می کنید که سهم ما چه باشد.
ولی سعی کنید که یک بیس کار قوی، علمی بتوانید ترتیب بدهید و از مراکز دانشگاهی علاقمند استفاده کنید و طبعا تجربه های علمی روز را هم به این تجربیات اضافه کنید، بعنوان محک آنچه هست .
این بنظرم احیا علمی از علومیست که قبلا در حوزه ها بوده و قبل از این که دانشگاه ها تفکیک شود از حوزه ها، همه این ها در حوزه ها تدریس می شد، هندسه اش اینجا بود، ریاضیاتش اینجا بود، فیزیکش اینجا بود، نجومش اینجا بود، فلسفه که می خواندند یک بخشش طبیعیات بود. به هر تقدیر نظر من مساعد است برای یک کار علمی .
در تبلیغ هم اثر دارد غربی ها با عنوان پزشک وارد ممالک اسلامی شدند و مسیحیت را ترویج کردند.
مردم خیلی علاقه نشان می دهند، افراد بخاطر آن حس مذهبی، حتی غیر مذهبی ها، علاقمندند، نام طب اسلامی خودش پر جاذبه است، از دیگر مسائل طبی مباحث اخلاق پزشکی، فقه پزشکی و...است.
ایده های خوبی هست ، یک کار جدی پژوهشی خوب، بعد تربیت نیرو صورت بپذیرد، حوزه ی ما برگردد به اصلش، که کوشه و کنار بحث طبی و پزشکی باشد و طلبه های ما هم بلاخره در این مباحث میان رشته ای وارد شوند.
خدا قوت می گوییم ،کار بسیار ارزشمند است، کار زمین مانده است حقیقتا، حقیقتا زمین مانده است، پراکنده کار شده ولی کار جدی منسجمی که زنجیر وار خروجی هایش بیاید بیرون نشده، متاسفانه اینطور نشده، کم شده، باید احیا کرد، ما هم کمک کنیم، حرکت می دهد.
_{در این راستا از زحمات بی وقفه حجت الاسلام دکتر اختریان در عرصه احیای طب اسلامی قدردانی می شود و آرزوی توفیقات روز افزون برای ایشان داریم.}
(کاری از موسسه طب الائمه کاشان)